หานลี่จึงตัดสินใจ ใช้ระฆังทองครอบเอาไว้ เพื่อถ่วงเวลา แล้วไปจัดการไอ้สองตัวนั้นก่อน
หานลี่บินมาเผชิญหน้ากับ พ่อบ้านหวัง และอ๋องน้อย ในร่างปีศาจ อ๋องน้อยว่าข้าคือบุตรของท่านซินอ๋อง เจ็ดสำนักได้กำหนดกฎเกณฑ์ไว้ ห้ามลงมือทำร้ายเชื้อพระวงศ์ แต่นั่น มันกฎของเจ็ดสำนัก หานลี่ไม่เกี่ยว พ่อบ้านหวังก็สงสัย ถ้าหานลี่ไม่ใช่คนของเจ็ดสำนัก แล้วมาเสือกอะไรด้วยเหล่า หานลี่ก็กลบเกลื่อน พล่ามไปก็ไร้ประโยชน์ มาดวลให้รู้ดำรู้แดงกันไปเลย
แต่ว่าพ่อบ้านหวังจะหนีไป หานลี่จึงฝากที่เหลือให้สี่สหายจัดการ
หานลี่ไล่ล่าพ่อบ้านหวังกลางอากาศ จนหานลี่ปล่อยพลังลูกไฟไปโดน จนมันล่วงลงไปที่พื้นด้านล่าง หานลี่ก็ตามลงไป
พ่อบ้านหวังขอยอมแพ้ เขาไม่เคยมีความแค้นต่อหานลี่ โปรดไว้ชีวิตด้วย พ่อบ้านหวังจักมอบสมบัติพัสถานของตัวเองให้
หานลี่จึงถามออกไปว่า รู้จักม่อจวีเหรินไหม เขาเคยพยายามประทุษร้ายข้า เมื่อได้ยินดังนั้น พ่อบ้านหวังก็ดีใจ ข้าได้ช่วยให้ท่านเอาคืนมันอย่างสาสมแล้ว เหตุที่ทำลงไปนั้น เพราะความสะใจล้วนๆ ใครใช้ให้มันเสนอหน้ามาตีตัวเสมอข้า เมื่อหานลี่ได้ฟังทุกสิ่งที่พ่อบ้านหวังพูดมาแล้ว ก็จัดการ เจ้าไปตายซะดีกว่า
หานลี่โจมตี พ่อบ้านวิ่งหนี แต่ก็โดนหานลี่โจมตีอย่างหนัก จนร่างกายแตกสลายในที่สุด แล้วหานลี่ก็รีบบินกลับไป
หานลี่มาทันเวลาช่วยสหายทั้งสี่ต่อสู้กับอ๋องน้อย หานลี่พ่นไฟใส่ จนเจ้าปีศาจตัวนี้กลับสู่ร่างคน เอายันต์แปะไว้ หานลี่จะยังไม่ฆ่า ฝากสี่สหายเฝ้าดูไว้ก่อน
ทางด้านผู้รับใช้โลหิต ระฆังปิดสวรรค์ได้ถูกเถี่ยหลัวทำลาย ชายผู้นี้มีพลังเทพมหาศาล บางทีอาจไม่เรียกว่ามนุษย์แล้ว
เถี่ยหลัวได้จิ้มพวกเดียวกันเองเข้าไปสองคน ตายคาที่ ตอนนี้ เถี่ยหลัว ได้กลายเป็นร่างปีศาจ ขั้นสร้างรากฐานระดับต้นไปแล้ว
หานลี่ไม่รอช้า รีบโจมตีด้วยมีดบินทันที แต่มันก็สร้างบาเรียมาป้องกันเอาไว้ได้ หานลี่จึงส่งมีดบินไปอีกครั้ง ซ่อนดาบควายเอาไว้ แต่ปีศาจตนนั้นมันก็จับปลายดาบเอาไว้ได้เช่นกัน
แล้วทั้งคู่ก็เข้าห้ำหั่นกัน หานลี่ใช้กระบี่เหินชิงหยวน แต่มันก็ไม่คณามือต่อหมัดของอสูรกายตัวนี้ได้เลย
หานลี่จึงส่งสัตว์หุ่นเชิดออกไป แต่มันก็จัดการกับสัตว์หุ่นเชิดพวกนี้ได้หมด
ทั้งสองกลับมาต่อสู้กันต่อ จนหานลี่เตะเบ้าหน้าของมันได้ มันก็สวนกลับได้เช่นกัน
หานลี่ใช้วิชากระบี่ยักษ์ เข้าปะทะกับเถี่ยหลัว แต่หานลี่กลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป ไ
ข้อเสนอแนะ
รายงาน
ข้อเสนอแนะ
รายงาน
