ตอนที่ 127 การจู่โจมนัดเดียวที่แน่วแน่! ระบำต้นเฟิร์น นารูโตะ นินจาจอมคาถา Naruto สปอย

คิมิมาโระพยายามพุ่งมาโจมตีกาอาระ โดยที่กาอาระใช้ทรายโจมตีสกัดเอาไว้ แต่คิมิมาโระก็หลบได้ตลอด จนกาอาระต้องใช้ทรายกำบังกาย แต่ก็ยังโดนคิมิมาโระโจมตีอยู่ดี ทรายที่หน้าของกาอาระแตก ลีก็เข้ามาโจมตีคิมิมาโระ แต่สู้ไม่ได้ กาอาระต้องใช้ทรายมาป้องกันลีเอาไว้ ทำให้ลีรู้ดีว่าตัวเองเป็นแค่ตัวถ่วง คิมิมาโระดึงกระดูกสันหลังออกมาเป็นอาวุธ ระบำดอกไม้ลวดเหล็ก เถาวัลย์ กาอาระใช้ทรายเป็นโล่รอบตัว อาวุธของคิมิมาโระรัดกาอาระเอาไว้ เขาใช้มืออีกข้าง สร้างกระดูกเป็นสว่านจะทะลวงผ่านทรายเข้าไป กาอาระเองก็ใช้ สุดยอดแห่งความแข็งแกร่งปะทะการป้องกัน โล่แห่งชูคาคุ กระดูกสว่านของคิมิมาโระเจาะเข้าไปในโล่แห่งชูคาคุ มันแทงลึกเข้าไป จนกระดูกแตกออก กาอาระได้รวบรวมแร่ที่แข็งที่สุดในดิน บีบอัดด้วยจักระแล้วเอาไปรวมเข้ากับทราย คาถาของคิมิมาโระนั้นเป็นขีดจำกัดทางสายเลือด ตระกูลคางูยะ ที่เหลือเพียงเขาแค่คนเดียว เป็นคนสุดท้ายของตระกูล กาอาระจะจบให้มันสูญสิ้นในวันนี้ แต่ยังไงคิมิมาโระก็จะต้องตายด้วยโรคร้ายที่อยู่ในร่างกายอยู่แล้ว แต่ยังไงก็ไม่สูญสิ้น เพราะเขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ภาพย้อนอดีต โอโรจิมารุมอบอักขระต้องสาปแห่งดินให้คิมิมาโระ เพียงเท่านี้ก็จะได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของท่านโอโรจิมารุ นินจาทั้งสี่คนก็เข้ามารุมคิมิมาโระ แต่เขาก็จัดการได้ทั้งหมด คิมิมาโระถามทั้งสี่คนว่า จะตายหรือยอมเชื่อฟัง คนทัังสี่ก็ก้มหัวให้ ต่อไปนี้พวกเราคือนินจาทั้งห้า ชีวิตของคิมิมาโระได้แบกรับส่วนหนึ่งของความทะเยอทะยานของท่านโอโรจิมารุ เขาจะยังคงอยู่ในหัวใจของท่านโอโรจิมารุไปตลอดกาล ชั่วนิรันดร์ คิมิมาโระ โดนโอโรจิมารุล้างสมองไปแล้ว เป็นคนที่น่าสมเพชจริงๆ จักระของกาอาระเหลือน้อยเต็มที เขาจึงใช้คาถาดูดคิมิมาโระลงไปใต้ดิน จมและกลบคิมิมาโระให้ลึกลงไป 200 เมตร ด้วยแรงอัดทรายที่ติดกับร่างกาย จะทำให้ขยับนิ้วไม่ได้แม้แต่นิ้วเดียว แต่คิมิมาโระยังไม่ยอมแพ้ เขาใช้ระบำต้นเฟิร์น ทำให้กระดูกแหลมๆ โผล่ออกมาทั่วบริเวณแห่งนี้ ทั้งสองคนรอดมาได้อย่างหวุดหวิด ขึ้นมาบนทรายที่เคลื่อนไหวอยู่ คิมิมาโระที่ถูกทรายฝังอยู่ใต้ดินนั้น เขาคิดถึงโอโรจิมารุ เขาต้องตามหาความเป็นจริงของโลกนี้ให้เจอ พร้อมๆกับท่านโอโรจิมารุ กาอาระใช้จักระจนถึงขีดจำกัดแล้ว โอโรจิมารุก็โผล่ออกมาด้านหลัง ฉันไม่ได้ถูกล้างสมอง ท่านโอโรจิมารุเป็นคนเข้าใจฉันต่างหาก อย่าง