ตอนที่ 219 "เงาร้ายตัวกินพลัง พลังของโกฮังถูกชิงไปแล้ว" ดราก้อนบอลแซด Dragon Ball Z สปอย

คิบิโตะกระตุ้นให้โกฮังแปลงร่างเป็นซูเปอร์ไซย่า โกฮังก็ทำตาม บีเดลที่หายจากอาการบาดเจ็บแล้วก็วิ่งออกมาดูการแข่งขันของโกฮัง แผ่นดินสั่นสะเทือน ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม ผมของโกฮังเริ่มกลายเป็นสีทอง พลังงานสายฟ้าวิ่งผ่านไปทั่วร่างกาย แล้วแสงสีทองก็ระเบิดออก นี่ก็คือร่าง ซูเปอร์ไซย่าสอง โกฮัง เครื่องวัดพลังที่ซูโปโปวิชถืออยู่เข็มก็หมุนติ้วๆ เพื่อนๆก็รับรู้ได้ว่า โกฮังก็คือนักรบสีทอง จีจี้ก็อวยลูกชายใหญ่ เบจิต้าก็ข่มว่า ตอนที่จัดการเซลยังมีพลังมากกว่านี้เลย เพราะมัวแต่โดดซ้อมน่ะสิ ยามูกับซูโปโปวิชก็พุ่งเข้าไปหาโกฮัง ไคโอชินก็ตรึงโกฮังไว้ ทำให้ซูโปโปวิชมาจับล็อคโกฮังได้ ยามูก็เอาคอมฟอร์ดร้อยจิ้มเข้าไปที่โกฮัง เพื่อดูดพลัง คุริรินจะเข้าไปช่วย พิคโกโร่ก็ห้ามเอาไว้ มันดูดพลังของซูเปอร์ไซย่าจนโกฮังกลับสู่ร่างเดิม บีเดลกระโดดจะออกไปช่วย โกคุก็มาจับเอาไว้ โกฮังไม่ตายง่ายๆหลอก เครื่องดูดพลังส่องแสงสว่างไปทั่วเวที เมื่อได้พลังเป็นที่ต้องการแล้ว ซูโปโปวิชก็ปล่อยโกฮังนอนอยู่ที่พื้น แล้วทั้งสองคนก็บินจากไป ไคโอชิน ก็บอกทุกคนว่า อย่าเพิ่งทำอะไร เดี๋ยวคิบิโตะจะทำให้โกฮังกลับมาเป็นเหมือนเดิม จากนี้จะสะกดรอยตามไปโดยไม่ให้สองคนนั้นรู้ตัว ถ้าไม่รังเกียจ พวกคุณก็ช่วยมากับผมด้วยเถอะคับ แล้วท่านก็บินตามไป โกคุจะตามไป เพราะท่านไคโอชินนั่นบอกจะช่วยโกฮัง และเขายังอยากรู้ด้วยว่าทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ บีเดลก็วิ่งขึ้นมาบนเวที ดูใจโกฮัง บอกให้เอาเปลหามมา คุริรินก็จะตามไปด้วย ถึงจะไม่ชอบเท่าไร ไปก่อนเลย เขาจะไปขออนุญาตเมียก่อน เบจิต้าก็โมโห แล้วการต่อสู้ของเราล่ะ เบจิต้าไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แค่อยากจะสู้กันตัวต่อตัวกับโกคุ เพื่อการนั้นถึงได้ยอมมาลงแข่งอะไรบ้าๆนี่ โกคุจึงว่าจะสู้กับเบจิต้าภายหลัง แต่โกคุอยู่ในโลกนี้ได้แค่วันเดียวนิ โกคุจึงชวนเบจิต้าไปด้วยกัน ไปสู้ที่ทางโน้นกัน เมื่อตกลงกันได้แล้ว พิคโกโร่ก็บินนำไป คุริรินก็ขออนุญาตเมีย แต่เมียจะไม่ไปด้วยนะเพราะมันไม่ได้ตังค์ แล้วเขาก็บินไปอีกคน คิบิโตะก็ใช้วิชารักษาโกฮัง โกฮังก็ลุกขึ้นมา คิบิโตะก็ให้ตามมาด้วยกัน แล้วจะเล่าทุกอย่างให้ฟังเอง บีเดลจะขอไปด้วย มีเรื่องที่อยากรู้เยอะแยะเลย ขอร้องล่ะ โกฮังจึงให้สัญญา ว่าถ้ามีอันตรายเกิดขึ้นให้รีบหนี บีเดลตกลง แล้วทั้งสองคนก็บินตามไป ยามูกับซูโปโปวิชบินไปด้วยความเร็ว โดยที่ไม่รู้ว่