ซายน์ออกเดินทางเพื่อไล่ตามกอลิล่า แต่ตอนนี้ตะวันใกล้ตกดินแล้ว ไว้ค่อยตัดสินใจกันพรุ่งนี้
ภายในกระท่อม อากาศเริ่มหนาวขึ้นมาก มือของแฟนเย็บเจี๊ยบเลย แฟนก็แกล้งเอามือไปแตะแก้มสตาร์ค
เช้าวันรุ่งขึ้น พายุหิมะตกหนัก จะมีคลื่นอากาศหนาวพัดผ่านแถบนี้ไปอีก 1 เดือน ปาร์ตี้นี้จึงต้องหยุดพักอยู่ที่นี่จนถึงตอนนั้น
เมื่อช่วงคลื่นอากาศหนาวพัดผ่านใกล้จบลงแล้ว ฟรีเรนก็เข้ามาหาซายน์ที่ร้านเหล้า มีเรื่องให้ช่วยหน่อย
แฟนกับสตาร์คทะเลาะกัน ซายน์จึงพาสตาร์คเข้าห้องสอบสวนก่อน
เรื่องก็คือ สตาร์คเอามือเย็นๆไปแตะแก้มแฟนคืน แฟนก็ฟิวส์ขาดทันที สตาร์คเองก็อยากคืนดี ซายน์จึงแนะนำให้พูดขอโทษไปตรงๆ
ถึงคราวแฟนเข้าห้องสอบสวนบ้าง แฟนไม่ได้คิดมากเรื่องถูกสัมผัส เพียงแต่กำลังแขกที่กดไหล่มันหนัก จนทำให้รู้สึกกลัวขึ้นมานิดหน่อย ซายน์จึงแนะนำให้บอกสิ่งที่กลัวกับสตาร์คไป
แล้วเรื่องราวก็จบลงด้วยดี
เมื่อพายุหิมะผ่านไป ซายน์ก็ได้แยกตัวออกไปเพิ่อไปตามหากอลิลา
29 ปีหลังผู้กล้าฮิมเมลจากไปกลุ่มประเทศทางตอนเหนือกลุ่มยอดเขาออฟเฟน สตาร์คไปหาอาหารกลับมาก็พบว่า 2 สาวยังหลับอยู่เลย
แฟนมีไข้ แม้แต่ฟรีเรนที่ไม่มีความสามารถของบาทหลวง ก็สามารถวินิจฉัยอาการป่วยง่ายๆได้ อาการป่วยของแฟน เป็นแค่ไข้ธรรมดา จึงจะพาแฟนไปหาที่หลบหนาวได้ก่อน
แล้วก็ได้บ้านของคนเลี้ยงวัวเป็นที่พักฟื้น
ฟรีเรนกับสตาร์คก็ออกไปหาสมุนไพรมารักษาแฟน
ซากุระเสาน้ำแข็งเป็นวัตถุดิบสุดท้ายของยา ที่จะใช้คือเห็ดที่งอกบนราก
ฟรีเรนก็นึกถึงตอนที่ตัวเองเป็นไข้ ฮิมเมลก็กุมมือไว้ บางทีคนเราก็จำเป็นต้องมีที่พึ่งทางใจ ไม่มีใครรู้สึกแย่เมื่อมีคนให้พึ่งพาหลอก
แล้วฟรีเรนก็ปรุงยา โดยการใส่วัตถุดิบลงไป แล้วก็คนให้เข้ากัน
เมื่อแฟนได้กินยาอาการก็ค่อยๆดีขึ้น ปาร์ตี้นี้ก็เดินทางกันต่อไป จุดหมายเราคือเมืองเวทมนต์ออยซาสต์ แล้วตอนนี้ก็จบลง
#สรุปเนื้อเรื่อง #วาโนอิ #คำอธิษฐานในวันที่จากลา